top of page
Vincent_de_Paul.png

H. VINCENTIUS À PAULO

Elisabeth Gruyters wilde haar klooster onder bescherming van de H. Vincentius à Paulo stellen, maar Rome vroeg haar na het indienen van de eerste Konstituties aan te sluiten bij een andere congregatie onder Vincentius à Paolo. Omdat Elisabeth een eigen congregatie wilde vormen, wees Rome daarna de H. Carolus Borromeus aan als patroon van de Congregatie. Elisabeth kon zich hierin vinden en de H. Vincentius à Paulo werd de tweede patroon. 

Vincentius à Paulo werd op 24 april 1581 geboren in het Franse dorp Pouy (sinds 1828 Saint-Vincent-de-Paul). Zijn ouders waren eenvoudige mensen van boerenafkomst. Vincent was eerst schapenhoeder, studeerde toen theologie, raakte na zijn priesterwijding (hij was pas 19 jaar) in gevangenschap bij de Turken. Hij werd als slaaf behandeld, bekeerde zijn meester en vluchtte met hem naar Rome en Frankrijk. Eerst was hij pastoor in Clichy, nabij Parijs; kort daarop werd hij hoofdaalmoezenier van de galeislaven. Zijn naastenliefde kende geen grenzen: zorg voor vondelingen, voor jongens en meisjes die in gevaar verkeerden, voor galeislaven, gevallen vrouwen, krankzinnigen, bedelaars, zieke pelgrims.

​

Vincentius à Paulo heeft een beweging van barmhartigheid ontketend: allereerst stichtte hij de caritasverenigingen (nog alom bekend als Vincentiusvereniging), vervolgens de Dochters van Liefde, jonge vrouwen die binnen die verenigingen aan het werk gingen, en tenslotte Priesters van de Missie, die ook Lazaristen werden genoemd.Voor deze bewegingen schreef Vincentius regels. De invloed van deze regels bleef niet beperkt tot de door hem gestichte groepen, maar heeft twee eeuwen later veel negentiende-eeuwse congregaties geïnspireerd om zich de geest van Vincentius eigen te maken. Hij wordt daarom wel de Vader van de actieve religieuzen genoemd.

Vincentius á Paulo was een van de eersten in de geschiedenis die brak met het traditionele stelsel dat  beperkingen oplegde aan het religieuze leven voor vrouwen die  –   zoals gezegd   en gedacht werd  –  zich uit de wereld  terug  trokken  en zichzelf toewijdden aan een strenge afzondering voor hun eigen zaligheid. Vincentius durfde de stap te nemen om aan vrouwen activiteiten toe te vertrouwen buiten de kloostermuren en vertrouwde hen speciaal die plaatsen toe waar menselijke nood vroeg om hun aanwezigheid.

Gefascineerd en geïnspireerd door hem, wilde Deken Van Baer dit soort leven voor de zusters in de congregatie, die hij stichtte samen met Elisabeth Gruyters.

 

Op 18 september 1660 is hij te Parijs gestorven en daar begraven in het klooster van de H. Lazarus.

vincentius-01.jpg
bottom of page